Selo Jarak ima bogatu istorijsku tradiciju.
Od davnina je u ovom delu ravnog Srema, nedaleko od Sremske Mitrovice, bilo povoljnih uslova za dobar život i stanovanje.
Priroda je to područje, kao uostalom i veći deo Srema, obdarila plodnom zemljom i divnim uslovima za lep i miran život.
Zemlja je spontano, sama po sebi uvek prirodno birala sebi stanovništvo. Ravničarska, plodna sa blagom i raznovrsnom klimom, neprestano je naseljavana vrednim, radnim i požrtvovanim ljudima.
Ponikla na zemlji ratova i stalnog prolaženja, na zemlji privlačnoj za narode i osvajače, u Jarku se uvek nešto menjalo i novo stvaralo, nestajalo i ponovo rađalo. Pored njega su odvajkada prolazili važni drumovi, na njegovom tlu su podizane tvrđave, razvijale se civilizacije, a Jarak je ostajao selo u sastavu moćnih država.
Prve ljudske grupe nastanile su se u jaračkom predelu još u mlađe kameno doba – oko 4.000 godine pre nove ere. Kameni predmeti, noževi sekire, svrdla i druga oruđa iskopavani u jaračkom ataru, svedoče o drevnoj prošlosti ovog naselja.
U doba neolita u reonu Jarka formiraju se prve nastambe, uglavnom locirane u južnom kraju prema Savi.
Na lokalitetu Turjan, od zapadne ivice kanala Kudoš pa dalje duž savske obale, pruža se praistorijsko naseljena kome se kasnije razvilo i rimsko naselje.
Na lokalitetu Aluge, koji se nalazi se leve strane puta Sremska Mitrovica – Jarak, u doba Rimljana izgrađeno je poljsko dobro Villa rustica.
Takođe, na lokalitetu Crkvice i Livade nalazilo se manje rimsko naselje sa nekropolom (grobljem).
Na lokalitetima Strmoglavnica i Odorovac su pronađeni ostaci keramike, životinjskih kostiju i kamenih alatki, što pokazuje da su na jaračkim poljima ljudi oduvek živeli.